Allerheiligen is in landen als België, Luxemburg, Frankrijk en andere Europese landen nog steeds een vrije dag. In Nederland is deze dag sinds 1960 geen officiële vrije dag meer. Op deze feestdag viert men de nagedachtenis aan alle heiligen.
2 november, de dag na Allerheiligen wordt er in veel landen, vooral onder de Rooms Katolieken, Allerzielen, gevierd. Met Allerzielen worden alle overleden herdacht, met in sommige gemeenten de nadruk op de in afgelopen jaar overleden personen. Er worden vaak herdenkingsdiensten gehouden. Veel nabestaanden plaatsen bloemen op het graf. Waaronder de welbekende bolcrysant. En vroeger versierde men de graven vooral met (witte) bloemen. En was er op die dag een brooduitdeling.
Van oudsher bidt men voor alle zielen die nog niet in de hemel zijn, maar in het vagevuur. In het Rooms katholieke gaat men ervan vanuit dat overleden gelovigen in meer of mindere mate zondig zijn. Door te bidden hoopt men de zonden te verlichten en hun tijd in het vagevuur te verkorten. Ze hopen zo dat de overleden voor God kunnen verschijnen en opgenomen kunnen worden in de hemel.
Tegenwoordig ken ik, als Katholieke, weinige praktiserende kerkganger deze dag als een algemene Herdenk dag. Met veel warme en sfeervolle bijeenkomsten. Lichtavonden om onze geliefden te herdenken. Ieder op zijn of haar eigen manier. Een kerkdienst, de kruisjes van de overleden ophalen. Samen op de begraafplaats zijn. De herdenkplek mooi maken. Bloemen en kaarsen als decoratie.